Pandemia aktuale është një “luftë” socialo-sanitare kundër një armiku të padukshëm, sikurse në të shkuarën, njerëzimi është përballur. Ajo karakterizohet nga një rrjedhë ngjarjesh që përfshijnë shëndetin publik, shoqërinë, individin, stilin e jetës, ekonominë etj. Kush ndodhet sot, në frontin e kujdesit, e kupton që kërkesa dhe oferta e shërbimit shëndetësor, jo vetëm që varet nga burimet që janë në gatishmëri por në të njëjtën kohë, është e varur nga koha “time dependent” dhe si e tillë, subjekt i ndryshimit dhe shndërrimit të vazhdueshëm në një hark të shkurtër kohor. Karantina e përgjithshme dhe rivënia në punë e fuqisë punëtore dhe njerëzore shëndetësor si masa të domosdoshme për kufizmin e përhapjes së infeksionit Covid-19. Përtej pikpamjes infektive, kjo sjell në një ulje të mundësisë të marrjes së shërbimit spitalor apo sanitar për masën e gjërë të pacientëve përderisa sëmundjet e tjera natyrore vazhdojnë përditshmërinë e tyre. Paralelisht, fuqia njerezore e përfshirë në spitale, humb realtisht fuqine e saj të ofertës së sherbimit qoftë për arsye volumi pune, qoftë edhe për infektim dytësor në vëndin e punës. Nga ana tjetër, në këtë kohë krize, pacientët apo shumica, përtej këshillës mjekësore, kanë nevojë për mbështetje dhe ngrohtësi, terapi e kurajo, udhëzime dhe qartësime, sidomos kur njoftimet e pafiltruara, rrezikojnë të krijojnë terror ose panik me pasoja shumë të rënda. Edhe pse në kulmin e ngarkesës, jam i pranishëm për shumë pacientë e miq në telefon në forma të ndryshme, si edhe ndaj me kolegë e miq nga vendë të ndryshme, vlerësimet mbi gjëndjen. Këto thellime në mendime, më bënë të kuptoj rëndësinë e pranisë tonë si njerëz, si mjekë, infermierë, psikologë, sociologë e mbështetje e çfarëdolloj tipi. E vetmja menyrë për ta realizuar me sukses, është të jemi shumë, të jemi bashkë, ti përkushtohemi sëbashku në kufijtë kohës sonë të mundshme. Lufta nuk bëhet vetëm dhe kjo e sotmja, është shumëfaktorëshe.
Këto janë reflektime të lindura nga përvoja e pashoqë që po jetojmë në Lombardi por që fatkeqësisht mund të bëhet e ngjashme në të gjithë globin (uroj Zotin jo)atje ku jetojnë e punojnë edhe shumë bashkëkombas. Si e tillë, ndoshta të ndjamë së bashku përvojën sot është një detyrim, një “Must” dhe kjo vlen për të gjithë kolegët mjekë e infermierë anembanë dhe është një ftesë e hapur. Faleminderit.
Milano
Zaragoza
Kulmbach
Lugano
Chateauroux
Toronto
